Każdy z nas w końcu podejmie pracę. Jedni z nas pracują już długie lata, inni dopiero zaczynają dorosły etap w życiu i podejmują po raz pierwszy zatrudnienie. Dlatego też, warto przybliżyć sobie przepisy kodeksu pracy. Ułatwi nam to bowiem porozumiewanie się z pracodawcą. Dodatkowo przyswoimy sobie obowiązki, jakie zostały nałożone na nas jako pracownika.
Przede wszystkim warto przybliżyć sobie pojęcie podstawy wymiaru wynagrodzenia. Podstawa wynagrodzenia będzie zawsze obecna w rozliczeniach. Warto więc, zaznajomić się z tym pojęciem, co ono oznacza, ile wynosi, jak się ja oblicza. Co się wlicza do podstawy, a co nie. Z pewnością ułatwi nam to zrozumienie obliczenia podstawy i wypłaty świadczenia.
Podstawa wynagrodzenia w pigułce
Podstawa wymiaru wynagrodzenia to nic innego jak średnie, miesięczne wynagrodzenie za 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym pracownik uzyskał prawo do danego świadczenia. Należy w tym miejscu podkreślić, że trzeba przepracować trzy pełne miesiące, aby podstawa wynagrodzenia na nowo się przeliczyła. W przeciwnym wypadku podstawa ta nie ulega zmianie. Wyjątkiem jest natomiast zmiana wymiaru – wówczas podstawę przelicza się raz jeszcze dla nowego wymiaru czasu (w tym przypadku termin przepracowania trzech miesięcy nie jest wiążący)
Co natomiast w przypadku, gdy pracownik nabył prawo do świadczenia nie mając zatrudnienia wynoszącego 12 miesięcy? Wówczas pod uwagę bierze się pełne miesiące licząc od miesiąca zatrudnienia do miesiąca poprzedzającego nabycia prawa do danego świadczenia. Tak też, w przypadku powstania niezdolności do pracy gdy jeszcze nie upłynął pierwszy miesiąc zatrudnienia do podstawy wymiaru świadczenia uwzględnia się wynagrodzenie, które pracownik by uzyskał, gdyby przepracował cały miesiąc kalendarzowy (w takim przypadku pracownik musi otrzymywać wynagrodzenie zmienne) lub wynagrodzenie określone w umowie.
Aby ustalić podstawę wymiaru świadczenia (zasiłku), należy przyjąć przychód, który stanowi podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe. Należy jednak najpierw odliczyć składki na ubezpieczenie społeczne, które potrąca pracodawca.
Co warto jeszcze wiedzieć?
Pracownik, który pobiera świadczenie po ustaniu zatrudnienia jest objęty minimalną i maksymalną stawką. Oznacza to, że podstawa wymiaru wynagrodzenia nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia (po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne-13,71%). Natomiast maksymalna kwota podstawy nie może być wyższa od kwoty 100% średniego miesięcznego wynagrodzenia emeryta.
